Dat de mens de wereld niet naar haar hand kan zetten, is afgelopen maanden pijnlijk duidelijk geworden door de Corona-crisis.
De klimaatsverandering was al eerder in het nieuws: wateroverlast, zeespiegelstijging, droogte en hitte. Dat raakt ons persoonlijk, maar dat raakt ook onze business.
Om te beginnen zijn de gemeenten, waterschappen en Rijkswaterstaat druk bezig om beleid te formuleren voor klimaatadaptatie. Wat is dat eigenlijk: klimaatadaptatie?
Adaptatie wilt zeggen dat we ons aanpassen aan een situatie. We trekken laarzen aan als het regent en we zetten de parasol op als de zon schijnt. We proberen onze omgeving aan te passen aan de nieuwe situatie. De overheden bedenken plannen die verder gaan dan laarzen en parasols uitdelen. Voor de wateroverlast worden we al decennia bestookt met campagnes. Mijn icoon is weerman Peter Timofeeff in een badkuip (wie weet dat nog?).
Ondanks dat we soms nog worden verrast door wateroverlast, weten we daar nu best goed mee om te gaan. Er komt steeds meer ruimte voor water. Een regenton in de tuin, een wadi of infiltratieriool om regenwater te verwerken. Overheden denken nu hard na, hoe ze dat water in het gebied kunnen vasthouden, want droogte blijkt een sluipmoordenaar. Door droogte gaan oogsten verloren en verpieteren de plantjes en bomen in onze tuin. Tegelijkertijd zijn die bomen geweldige airco’s die tijdens hitte voor schaduw en verkoeling zorgen. Loop op een hete dag maar eens vanuit de stad een bos in. Dat kan 5oC schelen.
Het raakvlak met ons werk is wel duidelijk: wij zijn de bedenkers en inrichters van onze omgeving. Wij maken plannen op papier en zorgen dat die plannen buiten worden verwezenlijkt. De opdrachtgever daagt ons uit om daar meerwaarde aan toe te voegen. Ziet u al een open deur om onderscheid te maken?
Zorg voor het vasthouden van water, zonder schade voor de omgeving. Dat vastgehouden water is nodig voor droge perioden. Vergelijk het met een spons. En zorg voor plekjes met schaduw. Dat mag een boom zijn, maar dat kan ook anders. Als u in het Middellandse Zeegebied goed om u heen kijkt, ziet u allerlei oplossingen: bomen, smalle straatjes, licht gekleurde gevels, doeken over de straat.
Bij iedere “verbouwing” van onze omgeving is een kritische kijk door de klimaatbril een kans om ons te onderscheiden van onze concurrenten. De meeste gemeenten zetten in op minder verharding en meer groen. Veel gemeenten durven te experimenteren (dat noemen ze liever een pilot). Er zijn budgetten en subsidies voor klimaatadaptatie. We horen veel ambities en er is geld. Wij kunnen met creatieve en innovatieve aanbiedingen het verschil maken. Dat levert niet alleen werk op, maar vooral een betere leefomgeving.
Hoe rigoureus durven (én kunnen) we gaan als onze gezondheid op het spel staat? Volgens mij hebben we daar dit jaar een hele goede les in geleerd.
Comments